Türkisch |
Deutsch |
Direkte Treffer |
İ
|
çıkarmak
|
ausspannen
[spannte aus, habe ausgespannt]
|
İ
|
İ
|
çıkarmak
|
ausstoßen
[stieß aus, habe ausgestoßen]
|
İ
|
İ
|
çıkarmak
|
ausweisen
[wies aus, habe ausgewiesen]
|
İ
|
İ
|
çıkarmak
|
ausziehen
[zog aus, habe ausgezogen]
|
İ
|
İ
|
çıkarmak
|
entnehmen
[entnahm, habe entnommen]
|
İ
|
İ
|
çıkarmak
|
erlassen
[erließ, habe erlassen]
|
İ
|
İ
|
çıkarmak
|
errechnen
[errechnete, habe errechnet]
|
İ
|
İ
|
çıkarmak
|
erzeugen
[erzeugte, habe erzeugt]
|
İ
|
İ
|
çıkarmak
|
herausnehmen
|
İ
|
İ
|
çıkarmak
|
herusholen
|
İ
|
Indirekte Treffer |
İ
|
boşa çıkarmak
|
vereiteln
[vereitelte, habe vereitelt]
|
İ
|
İ
|
boşa çıkarmak
|
zunichtemachen
|
İ
|
İ
|
buğu çıkarmak
|
dunsten
|
İ
|
İ
|
buhar çıkarmak
|
ausdunsten
|
İ
|
İ
|
buhar çıkarmak
|
ausdünsten
|
İ
|
İ
|
buhar çıkarmak
|
dampfen
[es dampfte, hat gedampft]
|
İ
|
İ
|
buhar çıkarmak
|
dunsten
|
İ
|
İ
|
bulup çıkarmak
|
herausfinden
|
İ
|
İ
|
bulup meydana çıkarmak
|
aufspüren
[spürte auf, habe aufgespürt]
|
İ
|
İ
|
bulup meydana çıkarmak
|
aufstöbern
[stöberte auf, habe aufgestöbert]
|
İ
|
Zusammengesetze Einträge |
İ
|
bir şeyi ortaya çıkarmak
|
etwas spitzkriegen
[kriegte spitz, habe spitzgekriegt]
|
İ
|
İ
|
biri ile kavga çıkarmak
|
mit jemandem Streit anfangen
|
İ
|
İ
|
biri ile kavga çıkarmak
|
sich mit jemandem zanken
|
İ
|
İ
|
birinden bir şeyin acısını çıkarmak
|
jemandem etwas heimzahlen
|
İ
|
İ
|
birine zorluk çıkarmak
|
jemandem Steine in den Weg legen
|
İ
|
İ
|
birini İşten çıkarmak
|
jemandem die Arbeit kündigen
|
İ
|
İ
|
birini sahadan çıkarmak
|
jemandem vom Spielfeld verweisen
|
İ
|
İ
|
birini yargıcın önüne çıkarmak
|
jemanden dem Richter vorführen
|
İ
|
İ
|
birinin adını kötüye çıkarmak
|
jemanden diskreditieren
[diskreditierte, habe diskreditiert]
|
İ
|
İ
|
birinin yalanını çıkarmak
|
jemanden Lügen strafen
|
İ
|