Türkisch |
Deutsch |
Indirekte Treffer |
İ
|
hiddetle yerinden fırlamak
|
aufbrausen
[brauste auf, bin aufgebraust]
|
İ
|
İ
|
olay yerinden başka yerde bulunma
|
das
Alibi
[des Alibis, die Alibis]
|
İ
|
İ
|
tıp Bir organı yerinden çıkarmak
|
ausrenken
[renkte aus, habe ausgerenkt]
|
İ
|
İ
|
yerinden almak
|
absetzen
|
İ
|
İ
|
yerinden fırlamak
|
auffahren
[fuhr auf, habe aufgefahren]
|
İ
|
İ
|
yerinden fırlamak
|
aufspringen
[sprang auf, bin aufgesprungen]
|
İ
|
İ
|
yerinden kaldımak
|
ausräumen
[räumte aus, habe ausgeräumt]
|
İ
|
İ
|
yerinden kımıldamamak
|
stillstehen
|
İ
|
İ
|
yerinden oynamak
|
wackeln
[es wackelte, hat gewackelt]
|
İ
|
İ
|
yerinden oynatılabilen
|
beweglich
|
İ
|
Zusammengesetze Einträge |
İ
|
bir şeyi yerinden kaydırmak
|
etwas fortrücken
|
İ
|
İ
|
bir şeyi yerinden oynatmak
|
etwas fortschieben
[schob fort, habe fortgeschoben]
|
İ
|
İ
|
bir şeyi Yerinden oynatmak
|
etwas fotbewegen
[bewegte fort, habe fortbewegt]
|
İ
|
İ
|
hassas yerinden vurmak
|
den Nerv treffen
|
İ
|
İ
|
kol kemiğini yerinden oynatmak
|
sich den Arm kugeln
|
İ
|
İ
|
yerinden almamak
|
stehen lassen
[ließ stehen, habe stehengelassen]
|
İ
|
İ
|
yerinden kalkmamak
|
sitzen bleiben
[blieb sitzen, bin sitzengeblieben]
|
İ
|
İ
|
yerinden kımıldamak
|
sich fotbewegen
|
İ
|