Türkisch |
Deutsch |
Direkte Treffer |
İ
|
reddetmek
|
ablehnen
[lehnte ab, habe abgelehnt]
|
İ
|
İ
|
reddetmek
|
ableugnen
[leugnete ab, habe abgeleugnet]
|
İ
|
İ
|
reddetmek
|
absagen
[sagte ab, habe abgesagt]
|
İ
|
İ
|
reddetmek
|
absprechen
[sprach ab, habe abgesprochen]
|
İ
|
İ
|
reddetmek
|
abwehren
[wehrte ab, habe abgewehrt]
|
İ
|
İ
|
reddetmek
|
abweisen
[wies ab, habe abgewiesen]
|
İ
|
İ
|
reddetmek
|
bestreiten
[bestritt, habe bestritten]
|
İ
|
İ
|
reddetmek
|
leugnen
[leugnete, habe geleugnet]
|
İ
|
İ
|
reddetmek
|
missbilligen
|
İ
|
İ
|
reddetmek
|
negieren
[negierte, habe negiert]
|
İ
|
Indirekte Treffer |
İ
|
bir şeyi reddetmek
|
ausschlagen
[schlug aus, habe ausschlagen]
|
İ
|
İ
|
el baş işaretiyle reddetmek
|
abwinken
[winkte ab, habe abgewinkt]
|
İ
|
İ
|
geçerliliği reddetmek
|
anfechten
[focht an, habe angefochten]
|
İ
|
İ
|
reddetmek
|
Einspruch erheben
|
İ
|
İ
|
reddetmek
|
sich weigern
|
İ
|
Zusammengesetze Einträge |
İ
|
bir daveti reddetmek
|
eine Einladung ablehnen
|
İ
|
İ
|
birinin teklifini reddetmek
|
jemandem einen Korb gegeben
|
İ
|
İ
|
evlatlıktan reddetmek
|
ein Kind verstoßen
|
İ
|
İ
|
ifade vermeyi reddetmek
|
die Aussage verweigern
|
İ
|
İ
|
memuriyeti reddetmek
|
ein Amt ablehnen
|
İ
|
İ
|
teklifi reddetmek
|
ein Angebot ablehnen
|
İ
|